برای محمدرضا اصلانی سودابه فضائلی

دلم به لرزشی نحیف شد. بم بم بم

و ناگهان آوار.

آواره ارگ ک نه،

من بود

هر چ بود

ن

بم

بم

بم. 

دسته ها ب کناری شد

(چاقو دستمال کلاه و شعار مردانگی رفاقت)

دست ها مدام به آفرینش

من.

هر چ بود

تو محمدرضا تو سودابه