من علی حاجبی

چقد تحمل کردی! انقد که من واسه ی کاما ساعتها نگهت داشتم... نه نشسته!

تو ایستادی و نشکستی.. با اینکه بیش از یک دهه بزرگتر و استادتر...

مهم نیست 5d دستت باشه یا 170! کار خودت میکنی. کل چیزی که به اسم امکانت واست آوردم یک دوربین و یک سه پایه! تو اما طاقت... تو اما تحمل!

نه راش هامو دزدیدی و نه پول بیشتر خواستی...

بم کرمان تهران رودخونه... چقد خاطره جا گذاشتیم چقد زیر کنار بودیم نشستیم.. کتوک منصور ....

تیغ آفتاب سرد حاجی آباد... آخرش دنبال گراز فرستادیم... سوز سرما رو موتور جواد! گراز هم گرفتی دادی داوود. هیچی از چشمانت پنهون نمیمونه گم نمیشن...

ببخش واسه همه چیزایی که داغ کردم و تو داغ نکردی... جوش آوردم و تو ساکت همراهه دوربینت!

تو فیلمبردار همیشگی منی : رهبر امامدادی

mohamadreza roknadini یکشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 12:27

سینمای آوانگارد