تقدیم به داورانی با چشمهایی به نطفه بسته شده!

همیشه ترسی وجود داره... مث خوره روحو میخوره.. اما اینبار روح کسایی که فک میکنن اگه جا واسه ی عده باز بشه : باید جمع کنند برن ...

نمیشه با دعوا نمیشه جنگید.. باید با ساختن... مشت محکم تو دهن ... کار ما نیست.

کار من عقب نیفتادنه کار من همواره جنگیدنه...

محمدرضا اصلانی : "همیشه یک تعداد آثار آوانگارد پشت جشنواره می مونن تا آقایان نون بخورند" منظورش اینه: نمیخان مردم آگاهی داشته باشند و به چیزایی اندیشه کنن که هویتشونو برملا میکنه... هویت یک جمعیت نا اهل هویت جماعت دستمال به دست!

من که سالها از ابتدا ست دل نبردم به جشنواره ها.... باسواد ما که س ع باشه دیگه از مردان انگشتری نباید انتظاری داشت... تاب ندارن تحمل ندارن شعور... نداشتن!

وقتی بهت میگن فیلمت اروتیکه یعنی: تنها و تنها به زیر ناف اند و بس!

محمدرضا اصلانی میگه؛ خطاب به سعید ع میگه : " باید 30 ساله دیگه فیلمتو نشون می دادی بهش! کلی عقبه از این مسیر"

حالا بقیه داورا که نورچشمین و سوادشونم تا ران این منتقد گاهن داور نمیکشه : مشتی متوهم!