دوباره نوشتی از روبر برسون

((فکر میکنم در کل جهان همه چیز خیلی بد پیش میرود. مردم بیش از پیش مادی گرا و خشن شده اند... خشن از روی تنبلی، از روی بی تفاوتی، و خود خواهی؛ چون فقط به خودشان فکر میکنند و نه اصلا به چیزی که دور و برشان اتفاق می افتد. همه به تنها چیزی که علاقه نشان میدهند، پول است. پول خدای آنها شده است. برای خیلی ها خدا دیگر وجود ندارد. پول چیزی شده است که مجبورید به خاطرش زندگی کنید. حتی فضانوردان شما، یعنی اولین کسی که پایش را بر کره ی ماه گذاشت، وقتی اولین بار زمین ما را از آنجا دید، گفته بود که چه قدر شگفت انگیز و معجزه آمیز است، گفته بود آنرا خراب نکنید، دست نزنیدش. من عمیقا شیوه کثیفی را که آدمها با آن زمین را تباه می کنند، حس میکنم. در همه کشورها سکوت دیگر به هیچ وجه وجود ندارد، نمی توانید آن را پیدا کنید. این همان چیزی است که از نظر من زندگی را غیر ممکن کرده است...

به گمانم چیزی هست که خود کشی را ممکن میسازد- و نه حتی ممکن بلکه مطلقا ضروری : این چیز همان تصور خلاء است، احساس خلائی که تحملش غیر ممکن است.))