سینمای آوانگارد
روبر برسون : محمدرضا اصلانی
سینمای آوانگارد
روبر برسون : محمدرضا اصلانیدرباره من
آه روبر برسون!
دیگر چه می توانم گفت؟ دریا نمی داند. کفی آب بردار و به چهره بگو؛ چهره ام چه آسان در کفی اب خوانده می شود... اکنون دیگر دل به آب می دهم. در این خاکستر به تنگ آمده ام
ادامه...
نمایش : مردی از لندن
مردی از لندن:بلاتار: نمایش داده شد بوسیله بنیاد سینمای آوانگارد.
چهارشنبه بعد: میهمان تانگوی شیطان باشیم
سینمای بلژیک: یگانه یی به نام شانتال آکرمن
یادداشتی از : محمدرضا رکن الدینی
معمولا سینمای بلژیک را با برادران داردن(فعال در جریان سینمای فرانسه) می شناسند. هر چند این سخن هم کم بی راه نیست، اما درستی آن بیشتر به جمعیتی اشاره دارد که سینما را در شکل همه پسند(و اندک تر، سخت پسند) میداند.
بعد از داردن ها کسانی دیگر هم: Ursula meier، Xavier beauvois و برونو فورزانی و helene cattet فعالیتهایی در سینمای بلژیک داشته و دارند.
در این میان آنچه به تفاوت بتوان یافت، اندکی در کار داردن ها شاید؛ که آنهم حاصل تاثیر به ناچار آنها از فرانسوی ها. تاثیری که به سبکی یگانه نرسید.
دغدغه فیلمسازان بلژیک در طی سالهای مختلف متفاوت بوده است.
گاهی جنبشهای کارگری جای خود را بر پرده سینما میدید و بعدها خانه و یک تکه نان!
لیکن در نهایت اگر سینمایی مستقل و تاثیر گذار از بلژیک بخواهیم، کاری نه چندان شاید ثواب باشد. که البته این امر بیشتر متوجه ساختار و زبان سینماست.
سینمای بلژیک در اکثر موارد متاثر است تا موثر. چیزی کشف شده به ارمغانمان ندارد که به جهان عرضه کند؛ و خود سازنده باشد. با این حال فیلمهای قابل تحملی میشود دریافت.
